Het wandelen gaat door! De eerste blogpost van 'Ontdek Statia' belichtte de twee verschillende routes van Lower- door Upper Town Oranjestad en helemaal tot het einde van Rosemary Lane. Nu nemen we de Quill Trail om het Nationaal Park in te wandelen en omhoog te gaan naar de kraterrand. Op deze slapende vulkaan op Sint Eustatius liggen enkele van de beste wandeltochten in het Caribisch gebied op je te wachten.
Samen wandelen is leuker
Het is ook veiliger. Omdat er niet op alle paden in het Quill National Park mobiele telefoonontvangst is, raadt Statia Tourism je aan om ten minste met twee personen te wandelen. Hoe meer, hoe beter! Als je liever alleen gaat of op een dag geen wandelmaatje hebt, zorg er dan voor dat je iemand laat weten waar je heen gaat en wanneer je van plan bent terug te zijn. Breng die persoon op de hoogte zodra je terug bent, zodat we elkaar veilig kunnen houden in onze kleine gemeenschap. Over gemeenschap gesproken, voor degenen die nieuw zijn op Statia of het eiland bezoeken, er gebeurt er veel op Facebook (What we do in Statia of STATIA Rent borrow and sell).
Het team van Devocean Pictures had het geluk om vrienden te ontmoeten omdat wandelen, net als andere buitenactiviteiten zoals duiken, gewoon leuker is samen. Courtney en Steve kwamen goed voorbereid naar de trailhead. Na het raadplegen van 'The hiker's guide to the Quill/Boven National Park St. Eustatius', gepubliceerd door STENAPA, spraken we af om de Quill Trail te gaan lopen. Nadat we genoten hadden van het prachtige uitzicht aan de rand, besloten we om verder te wandelen via de Crater Trail.
Basicfeiten: The Quill Trail
Vanaf de top van Rosemary Lane op 140 meter gaat het Quill Trail naar de kraterrand die rond 400 meter boven de zeespiegel ligt.
Moeilijkheidsgraad: Matig
Duur: 2-3 uur (heen en terug)
Afstand: 3,2 km (retour)
Het pad is duidelijk gemarkeerd, goed onderhouden en meestal schaduwrijk als je het 's ochtends loopt. Vanaf 11 uur 's ochtends warmt de zon het bos op, vooral in de lagere delen van het pad naar het zuiden. Hoe droger het bos wordt, hoe meer zonlicht er door het bladerdak van de bomen dringt (lokaal weerbericht). We raden goede schoenen met goede grip aan voor alle paden in het Quill National Park, hoewel sommige mensen op slippers of zelfs blootsvoets wandelen. Een wandelstok helpt bij de stabilisatie.
Voor doorgewinterde wandelaars, zoals Courtney en Steve, zou het geen probleem zijn om deze route sneller te lopen. Maar waarom zou je dat doen als er onderweg zoveel te ontdekken valt? Kijk maar eens:
The Quill/Boven National Park
De naam Quill is gebaseerd op het Nederlandse woord 'kuil' voor gat of kuil, dat de krater beschrijft. Deze slapende stratovulkaan (strato = laag) ontstond ongeveer 22.000-32.000 jaar geleden. Volgens koolstofdatering moet de laatste grote uitbarsting tussen 245 en 365 na Christus zijn geweest. In plaats van dat er lava uit de Quill stroomde, explodeerde de vulkaan door de hoge druk van gassen binnenin. De gesmolten rotsen en het losse materiaal van deze uitbarsting vormden de Quill tot de vorm die we vandaag de dag bewonderen. Met 601 meter is Mazinga Peak in het oosten het op één na hoogste punt van het Koninkrijk der Nederlanden. De hoogste is Mount Scenery op Saba (wandelen op Saba).
Het Quill/Boven National Park was het eerste officiële nationale park van de Nederlandse Antillen. Het werd in 1998 uitgeroepen om de unieke biodiversiteit te beschermen en duurzaam gebruik door alle belanghebbenden te garanderen. Tot 2007 waren de activiteiten volledig gericht op de Quill, omdat er een landgebruikconflict was in het Boven-gebied. Samen met alle verschillende habitats op het eiland is het nationaal park een thuis, tussenstop of broedplaats voor meer dan 100 bedreigde soorten.
Het Quill National Park strekt zich uit over 3,4 vierkante kilometer. Het begint bij White Wall in het zuiden op zeeniveau en voor de rest van de hellingen op 250 meter. Het park wordt beheerd door St Eustatius National Parks (STENAPA) met als doel de unieke soorten en natuurlijke landschappen van Statia te beschermen. Deze bescherming omvat alle fauna en flora, maar ook geologische kenmerken en historische/culturele ruïnes binnen het park.
Toeristen als permanente bewoners van het bos
Een van de eerste hoge bomen die wandelaars kunnen zien langs het Quill Trail is de gomboom (Bursera simaruba). Hij is gemakkelijk te herkennen aan de roodbruine schors die in dunne schilfers afschilfert. Omdat dit erg lijkt op de huid van een toerist die te veel tijd in de Caribische zon heeft doorgebracht, wordt deze boom plaatselijk een toeristenboom genoemd.
De stammen van jongere toeristische bomen hebben vaak een groene kleur aan de onderkant die een prachtig contrast vormt met de rode vlokken, vooral als het zonlicht er doorheen schijnt. Als je meer wilt weten over de flora en fauna langs een van de wandelroutes van Sint Eustatius, kun je een gids boeken.
Gombomen kunnen wel 30 meter hoog worden en trekken vogels en vlinders aan. Op de foto hierboven wordt de boomstam gebruikt door termieten. Termieten zijn een groep insecten die een grote verscheidenheid aan rottend plantaardig materiaal consumeren, van hout en bladeren tot humus. Dit wordt ontbinding genoemd, een belangrijke ecosysteemdienst die wordt geleverd door termieten, heremietkreeften (zie hieronder) en andere leden van het levens- en voedselweb in en rond het bos. Termieten worden vaak witte mieren genoemd, hoewel ze niet verwant zijn aan mieren. Je ziet ze bijna nooit in het open veld, omdat ze hun eigen beschermde pad creëren - net als een tunnel. Het enige wat je ziet, zijn de zwarte lijnen die door het bos lopen.
Wandeling door verschillende vegetatiezones van het Quill National Park
De Quill Trail begint in struikgewas. Terwijl je omhoog wandelt over natuurlijke grond met enkele houten of stenen treden, gaat de vegetatie snel over in bergstruikgewas. Naast de toeristenboom is de dominante soort hier de braamboom (Eugenia ligustina). Deze produceert eetbare vruchten na de bloei. Deze smaken het best als ze paars en sappig zijn. Het droge altijd groene bos verandert in een semi-groen seizoensbos zodra je het beschermde gebied van het nationale park binnengaat op 250 meter boven zeeniveau. Op die hoogte wijst een wegwijzer je naar links (Crater, Panorama, Mazinga). Het bankje ernaast is echter een goede plek om uit te rusten en wat water te drinken (minimaal één grote fles per persoon per wandeling).
Het volgende deel van de Quill Trail heeft geen trappen meer. Het goed onderhouden natuurlijke pad klimt langzaam omhoog langs de westkant van de vulkaan waar een kronkelend pad naar grotere hoogte leidt. Hoe verder je omhoog gaat, hoe hoger de bomen worden. Naast toeristische bomen zijn dit voornamelijk zijde katoenbomen (Ceiba pentandra), witte ceder (Tabebuia heterophylla), sprinkhaanbomen (Hymenaea courbaril), gele pruim (Spondias mombin) en watermampoo (Pisonia subordata).
De lucht wordt ook koeler. Neem de geuren in je op. Het bos ruikt anders na een droge periode dan na een regenbui. Let op de verschillende vormen van boomstammen en hoe de wortels zich vastgrijpen in de berg. Vaak houden de wortels van een boom niet alleen die boom stevig in de grond, maar ondersteunen zijn wortels ook de wortels van een andere boom. Het lijkt alsof bomen collega-bomen een handje helpen. Het bos is tenslotte één grote levende symbiose. Voel je de aardende energie ervan pulseren in de Quill?
In een van de geulen staat aan de rechterkant een hoge zijdepitjesboom (Ceiba pentandra). Jonge bomen hebben scherpe stekels op de stam. Deze stekels verdwijnen als de boom groter wordt. Je kunt echter nog steeds de markeringen van deze stekels op de bast zien. Deze geul is gevuld met grote rotsblokken. Slaven moesten ze hier neerleggen om de kracht van het naar beneden spoelende water te verminderen en erosie te voorkomen (leer meer over de geschiedenis Statia in het plaatselijke museum).
Bij de volgende duidelijk gemarkeerde kruising raden we je aan een kleine omweg naar beneden te maken naar het uitkijkpunt (minder dan 100 meter). Prachtig omringd door bomen kun je hier genieten van het uitzicht over Oranjestad en Signal Hill. In de verte rijst Saba op uit de diepblauwe oceaan. De hoogste top, Mount Scenery, is vaak in wolken gehuld. Op deze dag trok de bewolking echter op en waren de contouren van het eiland goed te zien.
Op het laatste stuk, het steilste van dit pad, wordt de vegetatie nog dikker. Let op de verschillende soorten paddenstoelen. Sommige gedijen op rottend hout, andere op levende bomen. Ook lianen en wijnstokken maken van de reuzen van het bos hun thuis op zoek naar zonlicht, terwijl epifyten zoals bromelia's hun leven direct boven in de bomen beginnen.
Ontdek de dieren van het bos
Gelukkig is er zoveel meer dan bomen om in je op te nemen. Als je goed luistert, hoor je vogels zingen of koeren. De bedreigde kwartelduif (Geotrygon mystacea) valt op tussen de groep grondduiven met witte markeringen op het gezicht en een blauwgroene tint rond de nek. Af en toe hebben we het geluk om deze mooie vogel te zien, lopend door de bladeren op de grond aan de flanken van de Quill. Een meer algemene en vocale vogel is de grijze kingbird (Tyrannus dominicensis) die wandelaars al kunnen tegenkomen in de lagere delen van de Quill Trail.
Kijk uit dat je niet op een Caribische heremietkreeft (Coenobita clypeatus) stapt, ook wel soldaatkreeft genoemd, die de vulkaan opkruipt en naar beneden rolt. Heremietkreeften geven het goede voorbeeld door de manier waarop ze een nieuw pantser verwerven. Als hun schelp te klein wordt en een heremiet een schelp vindt die niet precies past, blijft hij daar gewoon zitten wachten. Na verloop van tijd komen er steeds meer heremietkreeften bij. Uiteindelijk vormen ze een lijn van klein naar groot en in het ideale geval schuift iedereen een huisje op.
Caribische heremietkreeften voeden zich met dierlijke en plantaardige resten, overrijp fruit en uitwerpselen van andere dieren (ontbindsters). Vrouwtjes laten bevruchte eitjes los in de oceaan. Het paaien gebeurt op bepaalde nachten, meestal rond augustus. Bekijk dit interessante dier en lees meer over zijn achtergrond en gedrag in de beschrijving van dit filmpje.
Er is een verscheidenheid aan vlinders en andere insecten, van spinnen tot wespen. De nesten zijn de reden dat Polistes papierwespen worden genoemd. Eerst verzamelen de insecten vezels van plantenstengels en dood hout. Daarna mengen ze deze vezels met hun speeksel. Tot slot gebruiken ze dit grijze of bruine papierachtige materiaal om hun nesten te bouwen die vastzitten aan takken of stammen langs de paden (lees hier meer over wespen).
Geen fan van insecten of gewoon van grotere dieren? Er leven verschillende soorten hagedissen onder de grond en in de bomen. Ook de red-bellied racer snake (Alsophis rufiventris) kun je overal langs dit pad vinden. Jaren geleden zat er een haan op wandelaars te wachten bij de grote rotsen aan het einde van het Quill Trail. Tegenwoordig heeft de parelooglijster (Margarops fuscatus) zijn plaats ingenomen. Ze komen van dichtbij kijken, vooral als je je snacks uitpakt (bekijk en lees hier meer over deze vogel).
Geniet van het uitzicht en blijf wandelen
Het hoogtepunt van de Quill Trail is het uitzicht in de krater. Als je bij de rand aankomt, loop je een paar stappen naar rechts. Het is de perfecte foto- en filmmogelijkheid! Neem niets anders mee dan herinneringen. Laat niets anders achter dan voetafdrukken.
Op dit moment is STENAPA bezig met het opzetten van een nieuw labelsysteem voor de verschillende paden in het Quill/Boven National Park. Er zijn verschillende ontwerpen en kleuren voetafdrukken. Voor de terugweg zijn de kleuren van elk pad omgekeerd - voor het geval je het je afvraagt.
Aan het einde van de Quill Trail kun je ervoor kiezen om verder te wandelen. Er zijn drie verschillende paden: Crater, Panorama en Mazinga. We gaan ze allemaal voor je wandelen en presenteren elke trail in een blogpost.
Blijf in contact met Statia Tourism op Facebook of Instagram.
Ontdek Statia in korte films op YouTube.
Natuur, cultuur en geschiedenis - St. Eustatius heeft het allemaal. Ontdek Statia te voet. Ecotoerisme op zijn best.